مقدمه

حتماً تا کنون از اینترنت وای فای رایگان مراکز تجاری استفاده کرده‌اید. بسیاری از کاربران اغلب برای چک کردن پیام رسان یا آپلود یک استوری در اینستاگرام به این نوع شبکه ها متصل می‌شوند. ولی احساس اکثر قریب به اتفاق همه رو به رو شدن با یک اینترنت بسیار کند است.  حتما برای شما هم اتفاق افتاده است و به احتمال قوی تر کاری که همه افراد بعد از لعنت فرستادن این است که دیتای گوشی همراه خود را روشن می کنند و سپس به آپلود کردن استوری می‌پردازند.

اما مسئله ی بسیار مهم این جاست که شاید در حین استفاده از اینترنت گوشی خود به این مسئله فکر کرده اید که چرا اینترنت وای فای به اندازه شبکه 4Gگوشی همراه سریع نیست و چه می شد اگر سرعت اینترنت رایگان هم به همین اندازه ی سریع می بود.

در این مقاله هدف مقایسه برتریwifi  با شبکه cellular data نیست. بلکه قصد معرفی استاندارد جدیدی است که wifi را دوباره به روزهای اوج خود باز می گرداند. این استاندارد 802.11 AX نام دارد.

 

802.11

شاید برای بسیاری از افراد نام 802.11 بی معنی باشد یا حتی فکر کنند که این نام کمپینی اقتصادی است که از اخبار و اتفاقات بازار نشات گرفته است. ولی در حقیقت نسل های مختلف wifi با نام 802.11 در میان متخصصان شبکه شناخته می‌شوند. در ابتدای امر برای اشراف بهتر روی موضوع؛ به بررسی تاریخچهwifi  می‌پردازیم. تصویر زیر خلاصه‌ی نسل های wifi از سال 1999 تا سال 2015 را به وضوح نمایش می‌دهد. تمام پروتکل های معرفی شده تا سال 2015 با حروفی مثلa ،n  یا g و یا ac شناخته می‌شدند، ولی متخصصان این حوزه پروتکل 802.11 AX  راwifi 6  نیز می‌نامند که در این بینwifi 6  مستعمل تر است.

تا این جا با استاندارد جدیدی که قرار است تکنولوژی wifi  را به عرصه پیشتازی بازگرداند آشنا شدیم. در ادامه پیش از آن که بررسی کنیم که این قهرمان چطور می‌خواهد مشکل کاربران را در مواجه با تکنولوژی های جدید و نیازهای جدیدتر آنان مثل اینترنت اشیا برطرف کند، به بررسی این که خودwifi  چگونه کار می‌کند خواهیم پرداخت.

WIFI

یک سناریو شامل یک گوشی هوشمند، یک لامپ متصل به شبکه و یک کامپیوتر را در نظر بگیرید. احتمالا کاربر گوشی همراه قصد دارد سَری به حساب توییتر خود بزند و توییت‌های جدید را ببیند و کاربری احساس می‌کند که باید رنگ لامپ تغییر کند و کاربر سومی در یوتیوب منتظر آغاز سخنرانی زنده‌ای است.

همه این سه سیستم توسط یک اکسس پوینت به صورت بی‌سیم به اینترنت متصل شده‌اند. در ساده‌ترین نگاه این طور احساس می‌شود که اکسس پوینت به صورت همزمان با همه دستگاه‌های حاضر در شبکه در ارتباط است. ولی واقعیت این است که در آنِ واحد اکسس پوینت تنها با یکی از دستگاه ها در اتباط است و قسمت بدتر ماجرا اینجاست که کاربر باید مدتی را برای این که نوبت اتصالش فرا برسد منتظر بماند. این ساختار همان جایی است که wifi 6  با ایجاد تغییر در آن رویه را بسیار کارآمدتر و سریع‌تر می‌کند.

اتفاقی که درwifi 6  می‌افتد در بحث شبکه "تقسیم فرکانس" نام دارد. بحث تقسیم فرکانس به این صورت است که با تقسیم پهنای باند به چند قسمت فرصت برای ارتباط بهینه و همزمانِ چند کاربر در شبکه فراهم می‌شود. تصویر زیر به وضوح این مقایسه و تفاوت‌های آن را بیان می‌کند.

بهینه سازی در این حالت به این صورت اتفاق می‌افتد که بسته‌های مربوط به یک کاربر شلوغتر از طریق کانال پهنای باند به کاربر خلوت تر منتقل می‌شود. حال اگر با این توضیحات به مثال قبلی برگردیم به راحتی می توانیم در حالی که یک استریم ویدیویی را در یوتیوب تماشا می‌کنیم بدون این که وقفه ای در پخش به وجود بیاید به چک کردن توییت های جدید بپردازیم و همزمان رنگ نور لامپ را نیز تغییر دهیم.

Wifi 6 کلید حل معمای اینترنت اشیا

این روزها بیشتر از هر زمانی وسایل هوشمند در اطراف ما حضور دارند و هر روز هم به تعدادشان افزوده می‌شود. حضور این تکنولوژی تا مدیریت و پاسخگویی به آن‌ها در شبکه از دغدغه‌ها و نگرانی‌های اصلی این حوزه قبل از معرفی wifi 6 بوده است. تا جایی که این نگرانی به دلیل عدم وجود راه حل مناسب آرام آرام به یک بن بست تبدیل شده بود.

در واقع مسئله این است که ما با یک سری دستگاه متصل به شبکه و اینترنت روبه رو هستیم که پهنای باند زیادی را نیز طلب نمی‌کنند ولی به علت تعدد آن‌ها تقسیمات بیشتری بایستی روی پهنای باند شبکه صورت گیرد تا کاربر به هنگام استفاده از ابزار هوشمند به دلیل ترافیک بالای شبکه قادر به انجام دادن کار خود باشد. لازم به ذکر است که این ترافیک به علت تعدد دستگاه‌های حاضر در شبکه است و نه به علت زیاد بودن پهنای باند مورد نیاز این دستگاه‌ها.

مزیت‌هایwifi 6  تنها به این مورد ختم نمی‌شود. ویژگی دیگری که این استاندارد برایمان فراهم می سازد TWT (Target Wake up Time) نام دارد. در شبکه های مربوط به اینترنت اشیا، تجهیزات حاضر در شبکه تنها در زمان‌های مشخص و اغلب کوتاه نیازمند ارسال و دریافت اطلاعات هستند و بقیه روز را به اصطلاح در حالت آماده باش (stand by) قرار می‌گیرند.

اگر قرار باشد در تمام طول روز این دستگاه‌ها با اکسس پوینت ارتباط برقرار کنند ما با یک ساختار غیر بهینه و پرمصرف روبه رو خواهیم بود. اتفاقی که به کمک TWT می‌افتد به این شکل است که دستگاه حاضر در شبکه زمان احتمالی استفاده خود را به اکسس پوینت اعلام می‌کند و از این به بعد اکسس پوینت در زمان مشخص شده با آن دستگاه ارتباط برقرار کرده و آن را بیدار می کند.

بی شکwifi 6  به عنوان یک تغییر دهنده بزرگ قاعده بازی برای همه عمل خواهد کرد و به وضوح بقا و ادامه حیات بسیاری از تکنولوژی های دیگر مثل اینترنت اشیا به او وابسته خواهد بود.